Finally back in Yokohama, Japan

ဒီပို႔စ္ကို တင္ေတာ့ တခုေၿပာဖို႔က်န္ေနတာအသိေပးရဦးမယ္။ အဲ့ဒါက ဘာလဲဆုိေတာ့ ကိုယ္ဟာ ဂ်ပန္တက္ကသို္လ္တခုမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတယ္ဆုိေပမယ့္၊ ၂၀၁၀ ေအာက္တုိဘာကေန ၂၀၁၁ မတ္လကုန္ထိ Australia, Sydney က research centre တခုမွာ semester တခုစာ internship သြားဆင္းေနရတာကို မေၿပာရေသးတာပဲ။
တမင္ထိန္ခ်န္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေၿပာဖုိ႔အေၾကာင္းမတုိက္ဆုိင္ေသးလုိ႔မေၿပာၿဖစ္တာ။ အခုေတာ့ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာ လုိ႔အသိေပး လုိက္ တယ္။ ပီးေတာ့ ေၿပာခ်င္တာက ခုဂ်ပန္မွာခုရင္ဆုိင္ေနရတဲ့အခက္အခဲကို ဂ်ပန္ရဲ့အၿပင္မွာေနပီးေလ့လာပီး ေရးခဲ့တယ္၊ ေနာက္ခု ဂ်ပန္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ဆက္ေရးတယ္ဆုိေတာ့ ဘာပဲေၿပာေၿပာ တေနရာထဲက ၿမင္ရတဲ့ရွဳ႔ေဒါင့္အၿမင္နဲ့ေရးတာနဲ့စာရင္၂ေနရာကေရးတာက အေဝးၾကည့္ေကာ အနီးၾကည့္ေကာပါတယ္ဆုိေတ ပိုပီးၿပည့္စံုတဲ့အၿမင္ၿဖစ္မယ္လုိ႔ယူဆတယ္။ 
ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ ငလ်င္လွဳပ္တုန္းက ေအာ္စီမွာေရာက္ေနတာ ဆုိေတာ့ ငလ်င္နဲ့ပါတ္သက္လို႔ေတာ့ ဒီလုိၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ၿဖစ္တာကို ကိုယ္ေတြ႔ေတာ့ မၾကံဳလုိက္ဘူး။ ေနာက္ ငလ်င္ပီးေတာ့ ဆူနာမီ အဲ့ဒါလဲ သတင္းေတြကပဲ ေလ့လာလိုက္ရတယ္။ ကိုယ္တုိင္မၾကံဳခဲ့ဘူးလုိ႔ေၿပာလုိ႔ ရတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ဂ်ပန္မွာ အဓိက ၿပသနာဆက္တက္ေနတာက ငလ်င္ နဲ့ဆူနာမီကေတာ့ ဘာပဲေၿပာ ေၿပာပီးသြားပီ။ ၿပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ဖုိ႔ပဲရွိေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါကုိ ေကာင္းေကာင္း မစနုိင္ေသးဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ညဴကလီးယားစက္ရံုမွာၿဖစ္ေနတဲ့ ဓါတ္ေရာင္ၿခည္ထုတ္လႊတ္မွဳ႔ေၾကာင့္ တုိင္းၿပည္ၿပန္တဲ့သူနဲ့၊ အုိဆာကာ တုိ႔ဘာတို႔ တၿခားေဝးရာကို ေရွာင္တဲံ့သူေတြနဲ့။ စလံုးတုိ႔ဘာတုိ႔ဘက္ေရွာင္ တဲ့သူတုိ႔စတာေတြလဲၾကားရတယ္။ တခ်ိဳ႔ၾကေတာ့လဲဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဂ်ပန္မွာဆက္ေနမယ္ ဆိုပီးဆက္ေနၾကတာေတြလဲရွိတယ္ၾကားတယ္။  အရင္တုန္းကေတာ့ အဲ့လုိေရွာင္တာေတြ ကို မေရွာင္နဲ့လဲ မတုိက္တြန္းဘူး။ ေရွာင္ဖုိ႔လဲ မတိုက္တြန္းဘူး။ ဆက္ေနတဲ့သူေတြကိုလဲ ေနဖုိ႔မေနဖို႔ ေဝဖန္ခ်က္မေပးဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ကိုယ္က ဂ်ပန္အၿပင္မွာ ေနတာၿဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတာေရးသည္ၿဖစ္ေစ။ ဆုိးတာေရးသည္ၿဖစ္ေစ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ေကာင္းတာေတြေရးေနရင္လဲ.. ကုိယ့္မွာ ဓါတ္ေရာင္ၿခည္ေၾကာက္စရာမလုိေတာ့ သူမ်ားေတြလဲ မေၾကာက္သင့္ဘူး ေရးတယ္ထင္မယ္။ ဆုိးတာေတြ ေရးေနရင္လဲ ဂ်ပန္မွာ လက္ရွိေနတဲ့သူေတြမွ..အားမနာ လွ်ာမက်ိဳး ေရးတယ္ၿဖစ္မယ္. ဒါ့ေၾကာင့္ မ်ားေသားအားၿဖင့္ကေတာ့ ခံစားခ်က္မပါတဲ့ သတင္းသက္သက္ေတြကိုသာဖတ္ပီး ထင္ၿမင္ခ်က္ေတြ ေရးတာမ်ားတယ္။

ဒါဆုိ ခုဂ်ပန္ကိုၿပန္ေရာက္ပီဆုိေတာ့ ဘာလုပ္ဖုိ႔တုိက္တြန္းမလဲလုိ႔ ေမးစရာရွိတယ္။ ကုိယ္ေနတာက ဂ်ပန္မွာ ယိုကိုဟားမားၿမိဳနယ္မွာေနတယ္။ တုိက်ိဳ ရွီဘူယဘူတာနဲ့ဆုိရင္ ရထားစီးသြားမယ္ဆုိရင္ ၁၈ မိနစ္ေလာက္စီးရင္ေရာက္တယ္ေၿပာပါေတာ့။ ဒီေတာ့ ဓါတ္ေရာင္ၿခည္ၿပသနာတက္ေနတဲ့ေနရာနဲ့ ေဝးတယ္ လုိ႔လဲ ေၿပာမရသလို နီးတယ္လဲေၿပာမရဘူးေပါ့။ ဖူကူရွီးမားေလာက္မနီးသလို။ အိုဆာကာ၊က်ိဳတုိ တုိ႔ေလာက္လဲမေဝးဘူးလုိ႔ေၿပာခ်င္တာ။ ဂ်ပန္ကို ဘယ္ေန႔ကၿပန္ေရာက္လဲဆုိေတာ့ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔က ၿပန္ေရာက္တယ္။ စီးလာတဲ့ေလယာဥ္မွာ အမ်ားစုကေတာ့ ၈်ပန္ေတြမ်ားတယ္ဆုိေပမယ့္ နိင္ငံၿခားသားေတြလဲ အေတာ္အသင့္ေတာ့ ပါတယ္။ ေလယာဥ္တစီးလံုးအေနနဲ့ကေတာ့ ၃ပံု၂ပံုေလာက္ခရီးသည္ပါတယ္ ေၿပာရမယ္။ စိတ္ထင္ေတာ့ အရင္ၿဖစ္ခါစကေလာက္ေတာ့ ဂ်ပန္ကိုလာတဲ့လူ မနည္းေပမယ့္ ပံုမွန္ေတာ့ ၿပန္မေရာက္ေသးဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ ေလယာဥ္ဆုိက္ေတာ့ ညခ်ိန္ဆုိေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚကေနၾကည့္ရ တာတုိက်ိဳဟာအရင္လုိေတာ့ ထိန္လင္းေတာက္ပမေနဘူး။ ဒါေပမယ့္ကုိယ္တုိ႔နုိင္ငံလုိေတာ့ ေမွာင္မညး္ေန တဲ့အဆင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႔ေနရာေတြမွာ မီးအလွည့္က်ေပးတာရယ္၊ ေနာက္မလိုတဲ့မီးေတြကို ပိတ္ထားပါဆုိလုိ႔ ပိတ္ထားၾကတာ ေၾကာင့္လုိ႔ထင္တယ္။ နာရီတာ ေလဆိပ္ကေန အိမ္ၿပန္တဲ့ လမ္းတေလ်ာက္မွာလဲ ရထားစီး ခရီးသည္ဟာ အရင္ေလာက္မမ်ားဘူး လုိ႔ထင္တယ္။ ရွီဘူယဘူတာမွာလဲ.. ဘူတာအၿပင္ဘက္ကို နည္းနည္းထြက္ပီး ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ လူသြားလူလာက အရင္ေလာက္ေတာ့ မမ်ားေသးဘူးလုိ႔ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ဘာပဲေၿပာေၿပာ အသြားအလာေတြေတာ့ ရွိသင့္သေလာက္ေတာ့ ရွိေနတာေတြ႔ရတယ္။

ဆုိေတာ့ ခုနစကားၿပန္ေကာက္ရရင္၊ ခုဂ်ပန္ကေန ေရွာင္သင့္သလား။ ၿပန္လာသင့္ပီလားဆုိတာ ဘယ္လုိေၿပာ ခ်င္လဲ၊ ဘယ္လုိအၾကံဥာဏ္ေပးခ်င္လုိ႔ေမးလာရင္ ေတာ့ ဘာမွ မတုိ္က္တြန္းခ်င္ပါဘူးလုိ႔ပဲ ေၿပာပါရေစ။ ဟဟ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ခု မွ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ ဂ်ပန္ၿပန္လာဖုိ႔တုိက္တြန္းတယ္ဆုိရင္ လဲ သူခိုးေသေဖၚ ညွိတယ္ေၿပာခံေနရမယ္။ မလာနဲ့ဆုိရင္လဲ ကုိယ္က်ေတာ့ ေန ေနပီးဆုိပီးေၿပာခံေနရမယ္။ ဆုိေတာ့ လာတာ မလာတာ ကေတာ့ လူတေယာက္ခ်င္းစီနဲ့ပဲဆုိင္တယ္ ေၿပာခ်င္တယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိ တေယာက္နဲ့ တေယာက္ အေတြးအေခၚခ်င္းလဲ မတူဘူး။ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားတာ နည္းတာလဲမတူဘဘူး။ ေနာက္ဂ်ပန္မွာ ေနဖုိ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးၾကီးသလဲ ဆုိတာလဲ မတူနုိ္င္ဘူး ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ ၿပန္လာေနဖုိ႔ ထြက္သြားဖုိ႔စတာ ေတြကေတာ့ ကိုယ္ဘာသာဆံုးၿဖတ္ဖို႔လုိလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္အေနနဲ့ကေတာ့ တုိက္ရိုက္အၾကံဥာဏ္မေပးခ်င္ဘူး။ ေနာက္ပို႔စ္ေတြမွာေတာ့ ေလာေလာဆယ္ဂ်ပန္အေၿခအေနရယ္ ဓါတ္ေရာင္ၿခည့္နဲ့ပါတ္သက္လုိ႔ သိသင့္တာေလး ေတြရယ္ထပ္တင္သြားမယ္လုိ႔စိတ္ကူးထားတယ္။

အားလုံုးက်န္းမာ ရႊင္လန္းက်ပါေစ။

ကိုဆန္းေမာ္